Η επιτυχημένη παρουσία του Κωνσταντίνου Λιβογιάννη στο πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα εφήβων αποτέλεσε το ιδανικότερο φινάλε της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Ο Βολιώτης πρωταθλητής έχει να επιδείξει πολλές διακρίσεις σε ελλαδικό διεθνή χώρο. Μάλιστα με το χρυσό στα 400μ. διπλά πέδιλα ο Βολιώτης πρωταθλητής δεν έσπασε μόνο το παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά ταυτόχρονα κατέρριψε το ευρωπαϊκό ρεκόρ, το μεσογειακό, το πανελλήνιο εφήβων και το πανελλήνιο ανδρών
Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις στα 16 του χρόνια (γεννήθηκε στις 31/5/2001) συναγωνίζεται αντιπάλους ηλικιακά μεγαλύτερους, κάτι πολύ σημαντικό. Όλα αυτά μαρτυρούν ότι ο νεαρός κολυμβητής συγκαταλέγεται στην ελίτ των αθλητών όλου του κόσμου στην ηλικία του. Ο Κωνσταντίνος Λιβογιάννης μίλησε στη «Θ» για την εξαιρετική του πορεία στην τεχνική κολύμβηση και τα όνειρά του για το μέλλον.
Ο Βολιώτης πρωταθλητής ενημερώνεται από τη «Θ»
Κωνσταντίνε, πώς άρχισες να ασχολείσαι με την κολύμβηση;
Δεν ήμουν πάνω από 4 ετών όταν για πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με την πισίνα. Φυσικά, όπως για κάθε παιδί της ηλικίας μου, ο σκοπός των γονιών μου ήταν να μάθω να κολυμπώ με ασφάλεια. Αυτό που δεν μπορούσαν να φανταστούν ήταν πως αυτή η επιλογή θα αποτελούσε στη συνέχεια τρόπο ζωής για μένα, καθώς η απλή άθληση έγινε πρωταθλητισμός.
Για ποιο λόγο επέλεξες την τεχνική κολύμβηση;
Αρχικά ασχολήθηκα με την κλασική κολύμβηση. Ωστόσο στη συνέχεια με κέρδισε η τεχνική. Κι αυτό γιατί στην τεχνική κολύμβηση η ταχύτητα είναι μεγαλύτερη, στοιχείο που με συναρπάζει.
Έχεις πολλές διεθνείς διακρίσεις, αλλά το πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τονσκ ήταν η καλύτερή σου παρουσία;
Η συμμετοχή μου στο Παγκόσμιο εφήβων της Ρωσίας θα μου μείνει αξέχαστη. Κατέκτησα δύο χρυσά, ενώ για δέκα εκατοστά του δευτερολέπτου έχασα το χάλκινο μετάλλιο στα 100μ. διπλά πέδιλα. Όλα τα παιδιά της Εθνικής λειτουργούσαμε σαν ομάδα και κάναμε υπερήφανους όλους τους Έλληνες. Αποδείξαμε ότι η Ελλάδα δεν είναι μια τελειωμένη χώρα. Είμαστε όλοι «δεμένοι» και συνθέσαμε μια πολύ καλή ομάδα.
Ποια είναι τα συναισθήματά σου που κατόρθωσες να νικήσεις αθλητές μεγαλύτερούς σου σε ηλικία;
Προσπάθησα να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και τελικά τα κατάφερα. Τα συναισθήματα είναι μοναδικά, δεν περιγράφονται. Θεωρώ ότι εκπροσώπησα επάξια τόσο τον Βόλο, όσο και την Ελλάδα γενικότερα και νιώθω υπερήφανος γι’ αυτό. Δεν σκεφτόμουν τη διαφορά ηλικίας. Έκανα πολλές θυσίες φέτος και οι κόποι μου απέδωσαν καρπούς.
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένα παιδί της ηλικίας σου κάνοντας πρωταθλητισμό;
Ο πρωταθλητισμός απαιτεί πολλές θυσίες. Σκληρή προπόνηση, ειδική διατροφή, καθόλου ελεύθερος χρόνος. Ταυτόχρονα ήμουν και μαθητής της Β’ Λυκείου. Σίγουρα έχασα αρκετά μαθήματα λόγω της παρουσίας μου στην Εθνική και τα συνεχή ταξίδια, αλλά δεν το δέχομαι ως δικαιολογία. Μόχθησα πολύ και κατάφερα να πάρω άριστα στο σχολείο, κάτι που δείχνει πως αν κάτι το θέλεις πραγματικά, μπορείς να το πετύχεις.
Υπάρχει μυστικό για την επιτυχία;
Θεωρώ πως αυτές οι διακρίσεις είναι προϊόν σκληρής δουλειάς, υπομονής, αφοσίωσης και πίστης. Το άγχος μέσα στην κούρσα για μένα είναι δημιουργικό. Προσπαθώ να είμαι ήρεμος και να σκέφτομαι τον αγώνα. Θέλω να είμαι συγκεντρωμένος σ’ αυτό που κάνω. Πράγματι είμαι πεισματάρης, τελειομανής και αυστηρός με τον εαυτό μου προσπαθώντας καθημερινά να γίνομαι ολοένα και καλύτερος.
Θα ήθελες να αφιερώσεις κάπου τις διακρίσεις σου;
Τα μετάλλια που έχω κατακτήσει τα αφιερώνω σε όσους με βοήθησαν και πίστεψαν σε μένα. Θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο και τη διοίκηση του ΝΟΒΑ, την έφορο Μαρία Παρασκευοπούλου που ήταν δίπλα μου, τον προπονητή μου στον Βόλο Κώστα Σελήνη, τον προπονητή μου στη Θεσσαλονίκη Γιάννη Καλαϊτζογλίδη και τον πρόεδρο της Επιτροπής Αθλημάτων Ηλία Ξιάρχο για την ευκαιρία που μου έδωσαν. Επίσης χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον διευθυντή και στον σύλλογο διδασκόντων του 4ου Λυκείου Βόλου, που με στήριξαν σε όλη τη διάρκεια της μαθητικής και αθλητικής μου πορείας. Φυσικά δεν θα μπορούσα να παραλείψω την οικογένειά που αποτελεί εδώ και χρόνια τον «φάρο» των προσπαθειών μου…